Perkusista, kompozytor, aranżer. Jeden z topowych polskich bębniarzy oraz najwyżej cenionych muzyków sesyjnych w Polsce, o czym świadczy imponująca ilość albumów w nagraniu których wziął udział. Wiele z nich odniosło ogromny sukces komeryjny, osiagając statut wielokrotnej platyny. Zwycięzca czytelników pisma "Gitara i Bas+Bębny" w kategorii Perkusista Roku 2001 oraz magazynu "Top Drummer" w roku 2006, gdzie zajął I miejsce w kategorii Perkusista Pop/Rock/Metal oraz III w kategorii Jazz/Latin. W 2014r. nominowany w I edycji Polskich Nagród Perkusyjnych portalu internetowego Beat It & magazynu "Perkusista" do nagrody Eugeniusza w kategorii Perkusista Modern. W 2017 roku prez magazyn "Perkusista" zaliczony został do prestizowego grona 101 Polskich Perkusistów Wszech Czasów. 

Pochodzi z muzykalnej rodziny, w której dziadek grał na mandolinie, babcia i oboje rodzice śpiewali w chórze kościelnym, a ojciec był również gitarzystą w zespole rozrywkowym, stąd też w jego domu zawsze pełno było instrumentów muzycznych jak gitary, basówka czy keyboard pomiędzy którymi dorastał. Nie było za to między nimi perkusji, w związku z czym swoją wielką pasję do bębnów odkrył "Dopiero" około 9 roku życia i niejako przez przypadek, kiedy to do domu kultury w którym regularnie bywał, zakupiono bębny marki Polmuz. Zafascynowany stycznością z tak niecodziennym dla niego oraz - jak sam potem wspominał - ''prawdziwym sprzętem'' w krótkim czasie połknął perkusyjnego bakcyla, a pasja ta okazała się na tyle silna, że jego dostrzegającemu wielką determinację syna, ojcu, udało się nawet ściągnąć z Włoch bębny Maxwin'a - tajwańską podróbę Rogers'a, co w tamtych, kryzysowych czasach (początek lat 80.) było niemałym osiągnięciem. Co więcej, z zestawu tego dało się nawet wycisnąć coś sensownego na tyle, że bębny te z powodzeniem służyły potem Michałowi przez wszystkie lata szkolne. 

A edukację w tym kierunku odbył pełnowymiarową i gruntowną, kończąc najpierw Szkołę Muzyczną I i II stopnia w klasie perkusji, a następnie warszawski Wydział Jazzowy przy ul. Bednarskiej, aczkolwiek do pełnowymiarowej gry na perkusji tak naprawdę zabrał się dopiero po maturze, o czym w jednym z wywiadów mówił tak: "(...) tak naprawdę usiadłem za bębnami, gdy zrobiłem maturę. Na roku dyplomowym średniej muzycznej miałem już więcej czasu i mogłem posiedzieć za bębnami starając się je na poważnie rozkminić. Wcześniej nie było tak naprawdę czasu, bo tu z jednej strony normalna szkoła i licealne zmagania, a z drugiej ksylofon, wibrafon, kotły czy werbelek. Kolejne egzaminy, które trzeba było zaliczyć i bębny były gdzieś z tyłu. Zrobiłem maturę i mogłem w końcu tak naprawdę pograć na bębnach... Bębnom poświęciłem się więc raczej późno. Wszyscy zawodowcy zazwyczaj zaczynali dość wcześnie, ale oni wyrastali raczej w muzycznych środowiskach i w innych warunkach geopolitycznych. Myślę jednak, że nigdy nie jest za późno na naukę. Gdy byłem w Stanach, chodziłem do szkoły na zajęcia z kształcenia słuchu, gdzie spotykałem uczniów po pięćdziesiątce."

Później, w czasach studenckich, wspólnie z Wojtkiem Olszakiem, Michał założył zespół o nazwie Woobie Doobie (1992r.), w którego składzie znaleźli się również Karim Matusewicz, Michał Grymuza i Mariusz Mielczarek, a później kolejno również Wojtek Pilichowski i Marcin Nowakowski. Zespół ten w bardzo krótkim czasie zaczął odnosić znaczące sukcesy, o czym świadczy m.in. jego udział w finale European Jazz Competition 1994 w Leverkusen w Niemczech oraz występy na festiwalach jazzowych w Polsce, Hiszpanii i Francji (gdzie wystąpili obok tej klasy wykonawców jak Chick Corea, Wynton Marsalis i Ray Charles).  Prócz tego, WB nawiazało również stałą współpracę z młodą wokalistką Edytą Górniak, a kilka lat później również z piosenkarką Natalią Kukulską. Wydało też na przestrzeni 10 lat działalności 2 płyty - "The Album" oraz "Bootla", z których ta druga nominowana była do nagrody Fryderyka w kategorii Jazzowa Płyta Roku. Później, w latach 2002-12 działalność grupy została zawieszona, jednak nie nieodwołalnie - w 2013r. zespół spotkał się ponownie w starym składzie, by wspólnie nagrać nową, zatytułowaną "Dawne tańce i melodie", płytę. Krążek ten ukazał się na rynku w pod koniec 2014r. i z miejsca stał się jednym z bestsellerów sprzedaży. 

Czas istnienia grupy Woobie Doobie okazał w życiu Michała momentem przełomowym pod każdym względem, w tym także zarówno pod kątem prawdziwej pracy w studio, jak i pierwszych regularnych występów przed szeroką publicznością. "(...) Wtedy też miałem pierwsze doświadczenia studyjne. Michał Grymuza, który grał z nami, zabrał mnie i Wojtka do studia S-2 na Woronicza. Nagraliśmy tam utwór Mury Jerycha, który zaśpiewał Robert Janowski, trafiając od razu na pierwsze miejsca list przebojów. Po kryjomu wyciągnąłem bębny ze szkoły, bębny Sonora. I na tych zbitych naciągach nagrałem ten utwór. W studio nie było clicka i graliśmy na setkę. Był to pierwszy mój nagrany utwór, który później słyszałem w radio. To był właśnie przełomowy etap, jeżeli chodzi o pracę w studio. Przed Woobie Doobie lub równolegle, jeszcze przed dyplomem, w czasach szkolnych zastępowałem Radka Macińskiego w musicalu Metro. Jak na tamte czasy był to musical na bardzo wysokim poziomie. Spędziłem tam chyba ze 2-3 lata..." 

Później kariera Michała potoczyła się w sposób naturalny, a jego wszechstronnie szkolone umiejętności (''nigdy nie chciałem zamykać się w jednej stylistyce. Zawsze fascynowało mnie nagrywanie w studio i wiedziałem - by być muzykiem studyjnym muszę być elastyczny...") umożliwiły mu efektywną współpracę z wieloma znakomitymi artystami najwyższego formatu, reprezentującymi niekiedy bardzo odmienne światy muzyczne. Dzięki temu Michał nie tylko wielokrotnie do tej pory nagrywał, ale koncertował w kraju i zagranicą z postaciami takimi jak np.: Henryk Miśkiewicz, Halina Frąckowiak, Natalia Kukulska, Edyta Górniak, Edyta Bartosiewicz, Kasia Kowalska, Urszula, Michał Urbaniak, Jose Cura, Ryszard Rynkowski, Krzysztof Cugowski, Grzegorz Turnau, Mietek Szcześniak, Wojtek Olszak, Wojtek Pilichowski, Michał Grymuza, Krzysztof Ścierański, Marek Bałata, Michael Sagmeister, Robert Chojnacki, Andrzej Krzywy, Andrzej Piaseczny, Robert Janson czy wspomniane już Woobie Doobie. 

W swym dorobku ma również m.in. prestiżowe występy ze światowej sławy wokalistą Joe Cockerem i piosenkarzem Michaelem Boltonem, piosenkarką Caro Emerald oraz wirtuozem gitary Stevem Vai, a także polską trasę koncertową z trębaczem jazzowym światowej klasy, Michaelem Patches Stewartem. 
 
Ponadto, niejednokrotnie brał również udział w wielu najpopularniejszych programach telewizyjnych różnych stacji takich jak np. "To było grane", "Moja krew", "Taniec z Gwiazdami" czy "Kocham cię, Polsko", a także wielokrotnie występował na największych polskich festiwalach w Sopocie, Opolu, Zielonej Górze, Gdańsku czy Wrocławiu, a także podczas Pomorskiej Jesieni Jazzowej, Warsaw Summer Days, Gdynia Summer Jazz Days, a liczba tych wystąpień jest do dnia dzisiejszego tak duża, że nie sposób ją przytoczyć. 

Prócz tego, jako perkusista słynny już z iście niemieckiej precyzji i najwyższego poziomiu umiejętności, od lat zapraszany jest również do wielu eventów i przedsięwzięć muzycznych największego kalibru - zarówno w odniesieniu do kwestii technicznych, jak i samego prestiżu - takich jak np. wielki, narodowy projekt "Kolęda Nocka. 30 lat później", w którym grał z Orkiestrą Adama Sztaby, czy ogromny koncert w Egro Arenie z udziałem Polskiej Filharmonii Kameralnej Sopockiej i Toruńskiej Orkiestry Symfonicznej, gdzie występował z niezwykle rozbudowanym aparatem muzyków i wykonawców. To zresztą dla Michała niemal chleb powszedni, jako że od lat z łatwoscią odnajduje się  w dużych formacjach muzycznych takich jak właśnie  Orkiestra Adama Sztaby, a także Kukla Band, orkiestra Tomasza Szymusia czy Janusza Stokłosy.

Jednocześnie, pomimo wysokiej klasy umiejętności i topowego poziomu gry jaki prezentuje, Michał w sposób ciągły i konsekwentny dba o swój nieustanny rozwój muzyczny, zarówno za pomocą samodzielnej pracy z perkusją, jak i poprzez udział w inspirujących go wydarzeniach perkusyjnych.  I tak, w 2002r. udało mu się np. zrealizować jedno ze swoich wieloletnich edukacyjnych marzeń muzycznych w postaci 3-miesięcznej nauki w prestiżowym, kalifornijskim Musicians Institute w Los Angeles, koncentrującym się wokół zagadnień muzyki współczesnej, o którym mówił tak: "(...) To było moje marzenie jeszcze z czasów szkolnych. Zawsze wiedziałem, że dla muzyka największa baza edukacyjna jest właśnie w Stanach, i w róznych pismach amerykańskich przegladałem reklamy tej własnie szkoły...".

Prócz tego wziął również udział w polskich warsztatach dwóch perkusyjnych sław światowego formatu, które odbyły się w 2013r. w Polsce - Aarona Spearsa (bębniarza Ushera) oraz słynnego perkusyjnego edukatora ze specjalnością "od kwestii technicznych", Thomasa Langa. W 2014r. Michał uczestniczył natomiast w klinice perkusyjnej Erica Moore'a, bębniarza hardcore-punkowego amerykańskiego zespołu Suicidal Tendencies. 

Ponadto, prócz regularnej działalności koncertowo - nagraniowej, Michał systematycznie komponuje, aranżuje i produkuje muzykę w swoim przydomowym studio, z roku na rok oddając się temu zajęciu w coraz większym stopniu. Od wielu już lat ma też m.in. w planach nagranie w nim swojej solowej płyty, którą jesli dobrze pójdzie, uda mu się wreszcie skończyć i wydać gdzieś w okolicach późnej starości... ;)


Jeśli natomiast chodzi o bardziej prywatną, pozamuzyczną stronę tego muzyka,  to człowiek niezwykle skromny i zdystansowany, o mega dużym i bardzo inteligentnym poczuciu humoru. Ponadto to również mąż popularnej wokalistki Natalii Kukulskiej, z którą przez wiele lat tworzył drużynę także na scenie.



Konfiguracja zestawu:
DW Collector's Series Standard Shells - Stainless Steel Lacquer Specialty / Black Nickel Hardware

12”x6”  DW Edge - Lacquer Specialty Snare
14”x5,5” DW Super Solid Maple - Lacquer Specialty Snare
16”x10” DW Ballad Snare

8"x 7" Tom
10"x 7" Tom
10"x 8" Tom
12"x 8" Tom
13"x 10" Tom
14"x 12" Tom
15"x 13" Tom
16"x 14" Tom
18"x 16" Tom
20"x 18" Bass Drum
22"x 18" Bass Drum
20”x 8” Bass Drum Woofer
22”x 8” Bass Drum Woofer
  
Cały hardware: DW 9000 Series